Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10706 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 2294 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 2 - 2012/296261MAHKEMESİ : Bozova Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 16/07/2012NUMARASI : 2011/116 (E) ve 2012/46 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık H.. E.. hakkında kurulan hükme ilişkin şikayetçi vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,12/09/2011 havale tarihli dilekçe ile şikayetçi kurumun sanık M.. S.. hakkında davaya katılma talebinde bulunmasına rağmen diğer sanık H.. E.. hakkında açılan davaya katılma talebinde bulunmamış olması nedeniyle, hükmü temyiz yetkisi bulunmayan şikayetçi vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanık M.. S.. hakkında kurulan hükme ilişkin şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarına gelince,12/09/2011 havale tarihli dilekçe ile şikayetçi kurumun sanık M.. S.. hakkında davaya katılma talebinde bulunmasına rağmen bir karar verilmediği anlaşılmakla, şikayetçi kurumun hükmü temyiz etmesi nedeniyle, katılma iradesi açıkça anlaşıldığından 5271 Sayılı CMK.nun 237/2.maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.