Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1015 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 11853 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet, aynen infazDosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede; Suç tarihi itibariyle 15 yaşını doldurmuş olup da 18 yaşını doldurmamış olan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e, 31/3 maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa'nın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 12 aylık zamanaşımının suçun işlendiği 25/07/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen 22/03/2013 tarihli aynen infaz hükmüne ve 05/11/2012 tarihli ek karar ile verilen birleştirme kararına yönelik yapılan incelemede; Sanığın yokluğunda verilen 26/12/2007 tarih ve 299 E. – 548 K. sayılı hükmün tebliği için çıkarılan tebligatın sanığın sorgusu sırasında verdiği adresten 25/01/2008 tarihinde tanınmadığından bahisle iade edilmesi üzerine aynı adrese 28/02/2008 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin, söz konusu adrese daha önce yapılan bir tebligat bulunmaması nedeniyle geçersiz olduğu, geçersiz olan bu tebliğ üzerine yapılan kesinleştirme işlemleri ile sonrasında yapılan tüm işlemlerin geçersiz olduğu anlaşıldığından, temyiz taleplerinin mahkemenin 26/12/2007 tarih ve 299 E. – 548 K. sayılı ilk kararıyla ilgili olduğu ve sanığın 31/01/2013 tarihli temyiz itirazının öğrenme üzerine süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede; Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-e. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa'nın 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının, mahkumiyet kararının verildiği 26/12/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince isteme aykırı olarak DÜŞÜRÜLMESİNE, 31/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.