MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın gündüz vakti gerçekleştirdiği hırsızlık suçundan eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1 maddesi ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın sanığın eylemine uyan 142/1-b, 116/2 ve 151/1 maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri nazara alındığında, dava zamanaşımı süresi bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanığın lehine olduğu anlaşılmakla, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/2 ve 151/1 maddelerine göre hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları için öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 21/02/2004 tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8.maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 31/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.