MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar vermeHÜKÜM : TCK'nın 152/1-d, 53, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası,Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay tarihinde sanığın içinde bulunduğu aracın, katılanın sevk ve idaresindeki aracın yanından geçerken toz kaldırması nedeniyle katılanın kornaya basarak ikazda bulunduğu, bunun üzerine araçtan inen sanığın tekme atarak katılanın aracına hasar verdiği anlaşıldığından, mala zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Sanık hakkında mala zarar verme suçu nedeniyle TCK'nın 151/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, hükmün gerekçe ve uygulama kısımlarında eylemin mala zarar verme suçu kapsamında kaldığı kabul edilip sanığın alt sınırdan uzaklaşılarak cezalandırılmasına karar verilmesi karşısında; uygulama maddesinin, alt sınırı 1 yıl olan ve somut olayda uygulanma imkanı bulunmayan TCK'nın 152/1-d maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ; TCK 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber; TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” fıkrası eklenmek suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.