Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 80 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5571 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : TCK'nın 155/2, 168/1, 62, 50, 52, 51/1-3 maddesi uyarınca 3 ay 10 gün hapis ve 320 TL adli para cezasıDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ...'in 2007-2008 yılları arasında E... S... yönetim kurulunda görev yaptığı, sanığın 22.07.2008 tarihinde site hesabından 3.000 TL para çekmesine rağmen, bu parayı site hesap defterlerine kayıt etmediği gibi bu paranın 1.880 TL'sini iade etmemek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda; bilirkişi raporu, katılan anlatımları, tanık beyanları, hesap kayıtları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,2-Katılanın zararını karşılayan ve adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında verilen hapis cezasının TCK'nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verildiği halde, kesin hüküm sonuçlarını doğurmayan ve suç tarihinden sonra kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı gerekçe gösterilerek yasal ve yeterli gerekçe bulunmaksızın CMK'nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.