Tebliğname No : 15 - 2012/51653MAHKEMESİ : Eskişehir 5. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 29/09/2011NUMARASI : 2010/644 (E) ve 2011/727 (K)Suç : DolandırıcılıkSUÇ TARİHİ : 29/07/2010Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın katılana ait adrese giderek, kargo şirketinden geldiğini 30 TL ödemeli kargo zarfı getirdiğini söylediği, şikayetçiyi ikna ederek 30 TL kargo bedeli talep ettiği, katılanın bozuk para olmadığı gerekçesi ile vermiş olduğu 100 TL’yi bozdurup üstünü getirme bahanesi ile alarak ortadan kaybolduğu iddia ve kabul olunan olayda;Sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, Ancak ; 1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi,2- Sanık hakkında “Suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile 5237 sayılı TCK 62. maddesinin uygulanmamış olması, 3- Sanığın sorgusunda lehine olan hükümlerin uygulanmasını talep etmiş olmasına rağmen, sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının TCK 50. maddesinde yer alan seçenek yaptırımlara çevrilmesi hususunun kararda tartışılmamış olması,4- TCK'nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.