Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6371 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 14964 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 4 - 2012/322656MAHKEMESİ : Gümüşhane Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/07/2012NUMARASI : 2011/236 (E) ve 2012/339 (K)Suç : Tehdit, hakaret, kasten yaralama, mala zarar vermeSUÇ TARİHİ : 10/02/2006Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1)Temyizin kapsamına göre, katılan sanık Ş.. hakkında T..'e yönelik kasten yaralama, katılan sanık A.. hakkında B..'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama ve T..'e yönelik kasten yaralama, katılan sanık T.. ve B.. hakkında ayrı ayrı Ş..'e karşı kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına dair katılan sanık B.. müdafii ile katılan sanıklar T.. Y.. ve D.. Y..'nin temyiz taleplerinin incelenmesinde;5271 sayılı CMK'nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı Kanun'un 231/12 maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı sanığın yaptığı itiraz üzerine, .. Ağır Ceza Mahkemesi’nce ret kararı verildiği ve hükmün kesinleştiği, bu karara yönelik temyiz yolu kapalı olduğu anlaşıldığından sanığın temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,2) Kendileri hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne dair katılan sanıklar T.. Y.. ve D.. Y..'nin temyiz taleplerinin incelenmesinde;Katılan sanıklar ve sanıkların sınır meselesinden kaynaklanan tartışmalarının kavgaya dönüşmesi neticesinde birbirlerine hakaret ve tehdit içerikli sözler sarfettikleri ve birbirlerini yaraladıkları, ayrıca katılan sanıklar T.. ve D..'nın taş ile diğer katılan sanık A..'e ait evin penceresini çatlattıkları iddia ve kabul edilen olayda tüm dosya kapsamı, oluş ve görgü tespit tutanağına göre katılan sanıklar T.. ve D..'nın atılı suçu işlediği sabit olmakla mahkemenin mahkumiyete ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanıklar T.. ve D..'nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 3) Katılan sanık A..'in T..'e yönelik hakaret suçu, katılan sanık Ş..'ün T..'e yönelik hakaret ve tehdit suçu, katılan sanıklar Ş.., Z.. ve S..'nın ayrı ayrı B..'a yönelik kasten yaralama, sanık K..'in B..'a karşı tehdit suçlarından verilen beraat hükmüne dair katılan sanık B.. müdafii ile katılan sanıklar T.. Y.. ve D.. Y..'nin temyiz taleplerinin incelenmesinde;Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1 ve 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 308/7 maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden beraat hükümlerinin gerekçesiz bırakılması suretiyle karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık B.. müdafii ile katılan sanıklar T.. Y.. ve D.. Y..'nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.