Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 460 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 14496 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Mala zarar vermeHÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında;5237 sayılı TCK’nın151/1, 62/1, 52/2-4 maddeleri uyarınca neticeten 2.000 TL adli para cezası2-Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK’nın151/1, 62/1, 53/1, 58/6 maddeleri uyarınca neticeten 3 ay 10 gün hapis cezası, hak yoksunluğu ve mükerirlere özgü infaz rejiminin uygulanması Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Suç tarihinde katılana ait S... Y.. isimli lokantada yemek yiyen sanıklar ... ve ...’ın hesabın fazla geldiğini ileri sürerek o sırada yanlarında bulunan sopalarla katılana ait işyerine ve işyerinin camlarına zarar verdikleri, bu şekilde sanıkların üzerlerine atılı “mala zarar verme” suçunu işlediklerinin iddia edildiği somut olayda;1-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanık ...’in temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Katılanın istinabe suretiyle alınan 04/02/2011 tarihli ifadesinde sanık ...’a yönelik şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi, adı geçen sanığa atfedilen ve 5237 sayılı TCK’nın 151/1. madde ve fıkra hükmünde karşılığını bulan “mala zarar verme” suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı suçlardan olması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 73/6. maddesi gereğince sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulduktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün öncelikle bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.