Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 334 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4744 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Kamu görevlileri ile ilişkisi olduğundan bahisle bir işin gördürüleceği vaadiyle dolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 158/2, 62, 52/2, 53/1-2-3 maddeleri uyarınca1yıl 8 ay hapis ve 1000 TL adli para cezasıDosya incelenerek gereği düşünüldü:Gerekçeli karar başlığında "2009" olarak eksik yazılan suç tarihinin, mahallinde "Aralık 2009" olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.Sanığın, Devlet Personel Başkanlığında E... A... ve B... B... aracılığı ile katılanı işe sokabileceğini belirterek söz konusu kişilere yemek yedirmek amacıyla katılandan 500 TL aldığı, sanığın bu şekilde ki hileli hareketlerle haksız menfaaat elde etiği anlaşıldığından nitelikli dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ; 1-Sanık hakkında kurulan hükümdeki kabul ve gerekçe kısmında, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, geçmişi, sosyal ilişkileri, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri göz önünde bulundurularak sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesinde yazılı takdiri indirim sebebi uygulanmamıştır şeklinde belirleme yapılmasına karşın, uygulama da sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri göz önüne alınarak TCK’nın 62. maddesi uyarınca cezasından takdiren 1/6 oranında indirim yapılmasına denmek suretiyle kararda çelişki yaratılması2-TCK'nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.