Dolandırıcılık suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1 ve 52. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 4.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/11/2012 tarihli ve 2011/967 esas 2012/1076 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/07/2015 gün ve 14733/47085 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/09/2015 gün ve 2015/261523 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteminde;1-Sanığın değişik zamanlarda ve farklı bahanelerle katılandan menfaat temin etmesi şeklindeki eylemi nedeni ile cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesinde,2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. Maddesinin 1. Fıkrasının “c” bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar , üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği, gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:1-Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki (1) no'lu düşünce yerinde görüldüğünden Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/11/2012 tarihli ve 2011/967 Esas, 2012/1076 Karar sayılı kararının ilgili kısmının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi gereğince aleyhe sonuç doğurmamak üzere BOZULMASINA, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE,2-5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi gereğince sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezası ile cezalandırılmasının kanuni sonucu olması ve bu hususun infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması nedeniyle Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/11/2012 tarihli ve 2011/967 Esas, 2012/1076 Karar sayılı kararına yönelik Adalet Bakanlığı'nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nca düzenlenen ihbarnamedeki (2) no'lu düşünce yerinde görülmediğinden, bu kısımla ilgili olarak kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.