Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 174 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 4613 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSuç : Nitelikli dolandırıcılıkHÜKÜM : Mahkumiyet (TCK'nın 158/1-f son, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 49.740 TL adli para cezası)Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan davaya ilişkin olarak her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.Sanığın çalıntı çek karşılığı alışveriş yaparak haksız menfaat temin ettiği iddia edilen olayda, tüm dosya kapsamına göre, sanığın yüklenen suçu işlediği sabit olup mahkumiyet kararına ilişkin kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak ;1)5237 sayılı TCK'nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK'nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun'un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının beirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle ceza tayini, 2) TCK'nın 53/1-c, 53/3 maddeleri uyarınca velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun sanığın alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar olabileceğinin gözetilmemesi ve TCK'nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının bazı hükümlerinin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 E , 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme zorunluluğunun bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin kısımların tamamen çıkarılarak yerine ''sanığın 5237 sayılı TCK'nın 158/1-f-son maddesi gereğince haksız menfaatin 2 katı olan 49.740 TL karşılığı 2487 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 52/2 maddesi gereğince günlüğü 20 TL'den hesap edilerek sonuç olarak 49.740 TL ile cezalandırılmasına '' ibarelerinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasından TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “ Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 E , 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.