Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11322 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11119 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 52, 53 maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 10.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın, olay tarihinde bir banka önünde katılan ile karşılaştığı ve nereye gittiğini sorduğu, katılanın bankaya fatura yatırmaya gittiğini söylemesi üzerine, kendisinin Yapı Kredi bankasında çalıştığını, isminin Hasan olduğunu, katılanın babasını tanıdığını söyleyerek güven telkin ettikten sonra, katılandan Nur Tekstil'e gitmesini, oradan bir evrak almasını rica ettiği, katılanın da sanığa güvenerek 400 TL parayı fatura yatırması için sanığa vererek yanından ayrıldığı, fakat katılanın böyle bir işyerinin olmadığını anlayınca durumdan şüphelenerek bankaya gittiğinde Hasan diye çalışan birinin olmadığını anladığı, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1-l. maddesinde “Kişinin, kendisini kamu görevlisi veya banka, sigorta yada kredi kurumlarının çalışanı olarak tanıtması veya bu kurum ve kuruluşlarla ilişkili olduğunu söylemesi suretiyle” nitelikli dolandırıcılık suçunun d??zenlendiği, daha önce Asliye Ceza Mahkemesinin görevine giren suç tipinin anılan düzenlemeyle Ağır Ceza Mahkemesinin görevine girdiği, bu durumda görevin kamu düzenine ilişkin olması ve derhal uygulanması gerekmesi karşısında; atılı nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin davaya bakma, delilleri takdir etme ve tartışmasının üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesinin görevine gireceği gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi lüzumu, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.