MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 50 maddeleri gereğince 6.000 TL hapisten çevrili ve 80 TL doğrudan verilen adli para cezası 2-Sanık ... hakkında;5237 sayılı TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 50 maddeleri gereğince 6.000 TL hapisten çevrili ve 80 TL doğrudan verilen adli para cezası (her bir katılana karşı ayrı ayrı uygulanmak üzere 2 defa) Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ...’in, katılan ...'a Yargıtay’da tanıdığı bir hakim aracılığıyla iş bulabileceğini, ancak bunun için bir takım belgeleri tamamlayarak sanık ...'ın iş yerine posta yolu ile göndermesini ve kendisine de 2.500 TL'de para vermesi gerektiğini söylediği, katılan ...'ın da sanığa inanarak belgeleri posta yolu ile ...'in iş yerine gönderdiği ve ayrıca sanığada istediği parayı verdiği, yine sanık ...'in bu kez katılan ...'in gelinin tayinini istediği yere çıkartabileceğini söyleyerek 1.680 TL aldığı, ancak taahhüt ettiği işlemleri yerine getirmediği ve katılanların sanığa ulaşamadığı, sanıkların bu surette dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda,1 ) Sanık ... hakkında hükmün temyiz incelemesinde; Sanık ...'ın tüm aşamalarda suçlamaları kabul etmediğine yönelik istikrarlı savunmaları, Yargıtay Başkanlığı'na gönderilen katılan ...'a ait belgelerin kimin tarafından gönderildiğinin tespit edilememiş olması ve ayrıca katılan ... ile her hangi bir görüşmesinin olmaması karşısında, sanık ...'ın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,2) Sanık ... hakkındaki hükme gelince, sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanıkler lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320. sayılı Kanun'un 6723. sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.