Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 11255 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11308 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince 1 yıl 2 ay hapis ve 6.000 TL adli para cezasıDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte katılanın oturduğu ...'e gittikleri, sanığın Kumbağ'da tuğla fabrikasının bulunduğunu, fabrikanın açılışında kesilmek üzere büyükbaş hayvan almak istediklerini ve inşaat halinde gördüğü köy camisine bir kamyon tuğla bağışlayacağını söylediği, katılan ile 4 adet büyük baş hayvan için 13.000 TL karşılığında anlaştıkları, katılana ilçe merkezine gidip parayı getireceğini söylediği, ancak ayrıldıktan sonra bir kamyon temin edip köye döndüğü, hayvanları kamyona yükledikleri, sanığın hayvanlardan birinin orada kesilip yarısının hayır amacıyla köylüye dağıtılmasını istediği, kesilen hayvanın diğer yarısını da kendisinin aldığı, katılanın parasını istemesi üzerine resmi tatil nedeniyle banka kapalı olduğu için para çekemediğini söyleyip 15.000 TL meblağındaki bir senedi ... ismine imzalayıp katılana verdiği, fazladan yazdığı 2.000 TL’nin de cami inşaatına harcanmasını istediği, katılanın hayvanları alıp götüren sanığa bir daha ulaşamadığı, sanığın da parayı ödemediği iddia olunan olayda;Sanığın tevilli ikrar içeren savunmaları, katılan ve tanıkların beyanları ile tüm dosya kapsamından sanığın hileli hareketlerle katılandan haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.