Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11218 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 12526 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezasıDosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın, katılanın yetkilisi olduğu ... Makina İmalat Arıtma Montaj San. A.Ş. isimli şirketten hurda demir satın aldığı, işyerinde kantar olmaması nedeniyle demirleri tartmak amacıyla sanıkla şirket çalışanı olan tanık ...'ün birlikte Gebze Organize Sanayi Bölgesine gittikleri, tartım işlemi yapıldıktan sonra sanığın bir arkadaşı vasıtasıyla parayı ödeyeceğini söyleyerek hurda yüklü kamyonu gönderdiği, parayı ödeyeceğini belirttiği yere gittiklerinde sanığın tanık ...'ü oyalayıp parayı ödemeden olay yerinden kaçarak ayrıldığı iddia olunan olayda;Sanığın savunmaları, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1)02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,2)Kabule göre de; sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gebze 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.02.2009 tarihli, 2007/688 Esas, 2009/71 Karar sayılı ve 2 yıl hapis cezasına mahkumiyete ilişkin kararının suçtan sonra 07.05.2013 tarihinde kesinleştiği gözetilmeden ve adli sicil kaydına göre de tekerrüre esas mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.