Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11149 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11227 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : Sanık ...: TCK'nın 157/1, 62, 52, 53, 63 maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis ve 5.000 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, mahsup. Sanık ...: TCK'nın 157/1, 39, 62, 52, 53, 63 maddeleri gereğince 1 yıl 15 gün hapis ve 2.500 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, mahsup. Dosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılan...'in, hakkında verilen ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar itiraz mercii tarafından kaldırılmış olan Osman isimli kişi aracılığıyla 09/12/2011 tarihinde sanık ... ile tanıştığı, konuşup anlaştıkları ve evlenmeye karar verdikleri, bunun üzerine katılanın sanığa 635 TL değerinde yüzük ve küpe aldığı, ertesi gün ailelerin de tanışma amaçlı bir araya gelip yemek yedikleri, katılanın sanık ...'un eniştesi olarak tanıtılan ve hakkında ayrıca soruşturma yürütülen Mehmet isimli kişiye 5.000 TL değerinde bilezik ve 2.500 TL nakit parayı başlık parası olarak verdiği, daha sonra katılanın sanık ... ve onun yakını olarak tanıtılan sanık ... ile birlikte alışverişe gittiği, katılanın muhtelif kıyafetler aldığı, mağazanın birinde ödeme yapacağı sırada sanıkların katılanı atlatıp ortadan kayboldukları, böylelikle katılanı evlenme vaadiyle aldatıp haksız menfaat temin ederek dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia olunan olayda;Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.