Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11080 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11420 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Eski yapıların yıkım işiyle uğraşan katılana olay tarihinde sanığın kendisine ait olmayan evleri göstererek evlerin yıkılacağını ifade ettiği ve katılanla 10.000 TL'ye anlaştıkları, daha sonra sanığın katılana ben 10.000 TL'yi çekip geleyim, sen 500 TL ver, burada bekle " diyerek ayrıldığı ve daha sonra geri gelmediği, bu şekilde katılana iş yaptıracağı vaadiyle 500 TL haksız menfaat temin ederek sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda; Savunma içeriği, katılan anlatımı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Temel ceza belirlenirken uygulanan kanun maddesinde hapis cezası yanında düzenlenmiş olan adli para cezasına hükmedilmemesi sonucunda eksik ceza tayini ile, Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine,Ancak; 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.