Kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 151/1, 29 (iki defa), 62 (iki defa) ve 52/2. (iki defa) maddeleri gereğince iki kez 500,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Urla 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2016 tarihli ve 2015/180 esas, 2016/432 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/11/2016 gün ve 12297-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/11/2016 gün ve 2016/391138 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteminde;Anılan kararın sanığın tehdit suçu yönünden temyiz edilmesi nedeni ile dosya aslı Yargıtay’a gönderilmiş olduğundan, dosya sureti üzerinden yapılan incelemede,Dosya kapsamına göre, sanığın katılan Meral Atasoy’a tokat atması sonucunda, katılanın yaralanması ve katılana ait gözlüğün yere düşerek kırılması şeklinde gerçekleşen olayda kasten yaralama suçunun yanında mala zarar verme suçundan da hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de, sanığın mala zarar verme kastı bulunmaması karşısında bu suçtan ceza verilemeyeceği gibi, 5237 sayılı Kanun’un 44. maddesinde düzenlenen fikrî içtima hükümleri uyarınca sadece daha ağır cezayı gerektiren suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği cihetle, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 4. maddesinde yer alan “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır” hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada sanık ... hakkında Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 05/01/2015 tarih ve 2014/41520 E., 2015/143 K. sayılı ilamıyla hükmün esastan incelenerek bozma kararı verildiği anlaşıldığından, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yargıtay (4.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.