MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 62, 50/1-a ve 52. mddeleri uyarınca hapisten çevrili 6.000 TL adli para cezası ile doğrudan verilen 80 TL adli para cezası ile mahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Suç tarihinde emekli maaşını çekerek yolda yürümekte olan katılanın yanına yaklaşan sanığın, eski bir tanıdık gibi katılan ile sohbet etmeye başladığı, ardından da katılanın dul olduğunu öğrenmesi üzerine evlenebileceği bir kadın olduğunu söylediği, katılanın da bu kadını görmek istemesi üzerine, sanığın bu kez katılanı bir evin önünde getirerek bayanın bu evde oturduğunu ancak 200 TL para istediğini söylediği, katılanın da sanığa inanarak el çantası içerisinden 200 TL almasını istemesine rağmen, sanığın çantada ki 900 TL'yi alarak katılana beklemesini söyleyip, evlenecek kadını çağırmak için yanından ayrıldığı ve bir daha gelmediği, sanığın tevil yollu ikrar içeren savunması, katılan beyanı, güvenlik kamera görüntüsü ve çözümü ile tüm dosya kapsamından anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan suç vasfına ve sübutuna ilişkin kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde gör??lmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.