Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11003 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 11113 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : 5237 sayılı TCK'nın 155/2, 62, 53 ve 51. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 80 TL adli para cezası, hapis cezasının ertelenmesi, 3 yıl denetim süresiDosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılan şirket ile sanık arasında yapılan finansal kiralama sözleşmesi uyarınca teslim edilen traktöre dair borcun usulüne uygun tebliğ edilen ihtarnameye rağmen ödenmediği, söz konusu malın iade edilmediği ve sanık tarafından saklandığının ikrar edildiği iddia edildiği olayda, Sanık ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;Suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki, sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu bu nedenle 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.