Mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından sanık ...’in,5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 ve 86/2. maddeleri gereğince 2400 Türk lirası adli para cezası (iki kez) ile cezalandırılmasına dair Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/03/2013 tarihli ve 2012/238 esas, 2013/94 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 07/11/2016 gün ve 11343-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/11/2016 gün ve 2016/390070 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteminde;Dosya kapsamına göre, mahkumiyete konu suçların kanunda öngörülen cezasının nev’i ve süresine göre, suçun işlendiği 18/02/2002 tarihi itibariyle 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7,5 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin hüküm tarihinde dolduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar tesisinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 4. maddesinde yer alan “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır” hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada sanık hakkında Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 18/02/2016 tarih ve 2015/9051 E. - 2016/959 K. sayılı ilamıyla temyiz isteminin reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yargıtay (6.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 15/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.