MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Kamu kurum ve kuruluşları, vb. tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılıkHÜKÜM : Sanık ... hakkında; TCK'nın 158/1-f-son, 35, 52/4 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis ve 60.000 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, Sanık ... hakkında; TCK'nın 158/1-f-son, 35, 52/4, 53 ve 58. maddeleri gereğince 3 yıl hapis ve 60.000 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, mükerrir.Dosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanıkların kendilerini emniyet müdürü ve Cumhuriyet Başsavcısı olarak tanıtarak, katılanı aradıkları, adına 18 hat çıkarıldığını ve iki hattın çalıştığı yere yakın yerde kullanıldığını, Vakıfbank'ta adına 40.000 TL kredi çekildiğini beyan ederek bildirecekleri hesap numarasına 40.000 TL yatırması durumunda hatların iptal olacağını, hayatının tehlikede olması sebebiyle bankanın önünde bir polis ekibinin kendisini karşılayacağını söyledikleri, bu amaçla Bitlis İl Emniyet Müdürlüğü santral hattını arayarak kendilerini Cumhuriyet Başsavcısı olarak tanıtıp Vakıfbank'ta bir paketi olduğunu söyleyerek bir ekibin gönderilmesini talep ettikleri, bankaya giden ve tanık olarak mahkememiz huzurunda dinlenen polis memurlarının olay yerine geldikleri, memurların olaydan şüphelenerek Bitlis Cumhuriyet Başsavcısının korumasını aramaları sonucunda olayın ortaya çıkması üzerine katılanı kredi çekmek üzereyken uyardıkları, bu suretle sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçuna teşebbüs ettikleri iddia edilen olayda;Haksız elde edilen menfaatlerin tahsilinde bankanın ödeme vasıtası olması nedeniyle TCK'nın 158/1-f maddesinde belirtilen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı, bu haliyle sanıkların eylemlerinin polis memurlarının aracı olarak kullanılmaları nedeniyle TCK'nın 158/1-d maddesinde belirtilen suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Kabule göre de;Sanık ...’in tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin suç tarihinden sonra kesinleştiği gözetilmeden sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.