MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, hakaret, konut dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında; a)5237 sayılı TCK'nın 125/1, 62/1, 52/2. maddesi ile CMK'nın 231. maddesi uyarınca, 1.500 TL adli para cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin b)5237 sayılı TCK'nın 116/1, 62/1. maddesi ile CMK'nın 231. maddesi uyarınca, 5 ay hapis ve cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin c)5237 sayılı TCK'nın 151/1, 62/1, 51. maddesi uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ve ertelenmesine ilişkin 2-Sanık ... hakkında; 5237 sayılı TCK'nın 125/1, 62/1, 52/2. maddesi ile CMK'nın 231. maddesi uyarınca 1.500 TL adli para cezası ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkinDosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların kardeş olup katılanın maliki olduğu dairenin bulunduğu Özkalyoncuoğlu 2 Sitesi'nin arsa sahipleri oldukları ve katılanın dairesi üzerinde hak sahibi oldukları iddiasında bulunmaları dolayısıyla taraflar arasında husumet bulunduğu, olay tarihinde katılanın dairesi önüne gelen sanıkların katılana ayrı ayrı hakaret ettikleri, ertesi gün ise sanık ...'nin dairede çalışmaya gelen işçilere engel olmak için daireye katılanın olmadığı zaman içerisinde izni olmaksızın girdiği ve kapı kilidini değiştirmek sureti ile mala zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda; Hakaret ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen kararlara ilişkin;Temyiz taleplerinin incelemesinde; Sanıklar hakkında CMK'nun 231/12. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların temyiz kabiliyeti olmadığı, itiraz yolunun açık bulunduğu, katılanca talep edilmesi üzerine Mersin 5.Ağır Ceza Mahkemesi 'nin 20.11.2013 tarih ve 2013/563 D.İş sayılı kararı ile hakaret suçlarına dair itirazın reddedildiği ve bu red kararının kesin olduğu, konut dokunulmazlığını bozma suçundan ise merciince karar verilebileceğinden dosyanın incelenmeksizin mahalline GÖNDERİLMESİNE,Mala zarar verme suçundan sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;Sanık savunması, katılan beyanı, tanık Abdülkerim ve diğer tanıkların beyanı, tutanaklar ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlediği anlaşıldığından sanığın mahkumiyeti yönündeki mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,ancak;02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı basit mala zarar verme suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320. sayılı Kanun'un 6723. sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.