MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, basit tehditHÜKÜM : 1-) Mala zarar verme suçundan; 5237 sayılı TCK'nın 151/1, 29 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.600 TL adli para cezası ayrıca TCK'nın 52/4. maddesi, 2-) Basit tehdit suçundan; 5237 sayılı TCK'nın 106/1-2, 29 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500 TL adli para cezası ayrıca TCK'nın 52/4. maddesi.Dosya incelenerek gereği düşünüldü:1-Sanık hakkında basit tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde; Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun'un Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanun'larda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde; Olay tarihinde sanığın, katılana ait aracın camlarını kırmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda; İkrar, katılan anlatımı, görgü tespit tutana??ı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 12.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.