Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10522 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 9973 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53, 58 maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 1.960,00 TL adli para cezası mükerrirlere özgü infazDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanığın, katılanın yakınına ait aracın alım satımı konusunda anlaştıkları, aracın vergi borcunun ödenmesi ve devralmak için yanında kimlikleri tespit edilemeyen bayan ve çocukla işyerine geldiği, birlikte araçla yola çıktıkları, katılanın hazırladığı 1.960 TL parayı aldığı, kalan parayı tamamlamak için eşinin altınlarını bozdurmak bahanesiyle araçtan indiği, eşi ve çocuğu olarak tanıttığı kişilerin araçta beklemesi nedeniyle katılanın şüphelenmediği, daha sonra çocuğun tuvalete gitmesi gerektiğini söyleyen bayan ve çocuğun da araçtan ayrıldığı, sanığın ve yanındakilerin bir daha geri gelmedikleri bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda; Sanığın savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253 maddesinin (b) bendine eklenen 6 alt bendi ile TCK’nın 157. Maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.