Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10477 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 16319 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mala zarar verme, tehditHÜKÜM : Sanığın; Mala zarar verme suçundan; TCK'nın 151/1, 29, 62,53, 58. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası, hak yoksunluğu, mükerrirlik tehdit suçundan; TCK'nın 106/1, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası, hak yoksunluğu, mükerrirlikDosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan ile sanığın 2007 yılında boşandıkları ve sanığın başka bir suçtan cezaevinde olduğu olay tarihinde izinli olarak geldiği katılanın öncesinde kendisine hakaret etmiş olmasına sinirlenen sanığın, katılanın ikamet ettiği evin ön kapı girişindeki camı kırdığı ve "...yarın işe gidersen seni öldüreceğim, öldürmeden cezaevine gitmeyeceğim, yüzüne kezzap suyu dökeceğim" dediği, bu suretle haksız hareketin etkisi ile sanığın tehdit ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan olayda;Sanığın mala zarar verme suçu yönünden ikrar tehdit suçu yönünden inkar içeren savunması,katılan beyanı, tanık anlatımı, tutanaklar ve tüm dosya kapsamı karşısında, sanığın atılı suçları işlediği anlaşıldığından sanığın mahkumiyeti yönündeki mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı basit mala zarar verme suçu ile aynı maddede yasanın alt 3. bendine göre tehdit suçundaki değişiklik ile uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.