Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10442 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 10956 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaHÜKÜM : Ayrı ayrı CMK'nın 223/2-e maddesi gereğince beraatDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanık ...’nun yönetici ve sanık ...’ın denetçi olduğu.... Sitesinde Ocak-Şubat-Mart 2010 döneminde sitede oturan kişilerden 5.010 TL toplandığı, ancak bu sanıkların toplanan parayı 3.135 TL olarak gösterdikleri, yönetim kurulu kararı alınmadan sitede bekçilik yapan sanık ...’nın oturduğu kapıcı dairesinin elektrik ve su giderlerini ödedikleri, kasada 1.874,20 TL olması gerekirken bu paranın da bulunmadığı ve usulsüz olarak sanıklar tarafından harcandığı iddia olunan olayda;Dosyada mevcut 15.06.2012 tarihli bilirkişi raporunda Mersin 7. Noterliğinin 20.11.2009 tarihli ve 12618 yevmiye numarası ile onaylı gelir-gider defteri ile bu deftere kayıt edilmiş gelir-gider belgelerinin dava dosyasına ibraz edilmesi yerine noter onaysız başka defter ibraz edildiğinin belirtilmesi, katılanın da beyanlarında sanıkların noter onaylı defter yerine onaysız bir defter ibraz ettiklerini, sonraki dönemde denetçi olan Yusuf Kaş’ın işletme defterini inceleyip itirazlarını genel kurulda sunduğunu, dalgıç motoru için adına 1.000 TL gider makbuzu düzenlenen Serkan Semen’in aslında çiçekçi olduğunu ve makbuzla ilgisinin bulunmadığını ifade etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle tanıklar Yusuf Kaş ile Serkan Semen’in duruşmaya çağrılarak beyanlarına başvurulması, Mersin 7. Noterliğinin 20.11.2009 tarihli ve 12618 yevmiye numarası ile onaylı gelir-gider defteri ile bu deftere kayıt edilmiş gelir-gider belgelerinin temin edilerek bilirkişi raporu aldırılması, sanıkların site yönetimindeki görevleri ile eylemlerinin ayrı ayrı belinlenmesi ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.