Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10402 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 12044 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : DolandırıcılıkHÜKÜM : TCK'nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53, 58 maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 8.320 TL adli para cezasıDosya incelenerek gereği düşünüldü:Katılan ile sanığın bir süre arkadaşlık yaptıkları, sanığın katılana evlenme teklif ettiği, nişan da yapmak suretiyle katılanın güvenini kazanan sanığın, kendisini tüccar olarak tanıttığı, İran ve Çin’den ucuz mallar getirerek Türkiye'de sattığını ve çevresindeki kimselere de para kazandırmak istediğini, karlı bir iş bulduğunu ancak yeterli nakdinin bulunmadığını söyleyerek katılanı inandırdığı, bunun üzerine katılanın birkaç defada olmak üzere toplamda 100.000 TL’yi evleneceklerini düşündüğü sanığa verdiği, sanığın da parayı aldıktan sonra katılanın telefonlarına çıkmadığı ve ortadan kaybolduğu, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediği tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkemenin sübuta ve suç vasfına yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK'nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA , 06/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.