Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7136 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 11076 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret MahkemesiTARİHİ : 11/06/2014NUMARASI : 2009/504-2014/378Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -Davacı vekili, eski yönetim kurulu üyesi olan davalıların yaptırdıkları projeye aykırı, kusurlu ve hatalı inşaat işleri nedeniyle kooperatifin zarara uğradığını, 14.03.2004 tarihinde yapılan 2003 hesap yılı Olağan Genel Kurul toplantısında davalı eski yöneticilerin ibra edilmediklerini, 14.09.2009 tarihinde yapılan Genel Kurulda ise davalılara kooperatif zararını gidermeleri için ihtarname gönderilmesi, gidermediklerinde mali sorumluluk davası açılması hususunda karar alındığını, gönderilen ihtara rağmen bahsi geçen zararın giderilmediğini, kooperatifin kusurlu ve hasarlı işleri düzeltmek için karar aldığını ve bu doğrultuda 55.500,00 TL harcama yaptığını, davalılar tarafından ise hatalı kusurlu işler için 2009 yılı birim fiyatlarına göre 33.500,00 TL fazla ödeme yapıldığını, bu suretle 89.000,00 TL olarak kooperatif zararını oluşturdukları ileri sürerek, 89.000,00 TL kooperatif zararının doğduğu tarihlerden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte müşterek ve müteselsilen davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalılar, dava zamanaşımının dolduğunu, kooperatifin inşaat işlerinin başından beri uzman mühendisler ve mimarlar tarafından yapıldığını, dava konusu imalatların genel kurul toplantılarında denetim ve incelemeye açılıp, ibra edilen faaliyetlerden olduğunu savunarak, davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 2001 yılı genel kurul gündeminin 4. maddesinde yönetim kurulu üyelerinin ibra edildiği, bu genel kurulda yönetimin yükleniciye fazla ödeme yaptığı iddiasının açıkça belirtildiği, inşaatların 2001 yılında bittiği, ödemelerin 2000 yılında yapıldığı ve sözleşmenin değerine göre oluşan zararın, makul kabul edildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.Yargılama aşamasında tasfiye haline girdiği anlaşılan davacı kooperatifin unvanına 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu'nun 98. madde hükmü yollamasıyla dava tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK'nın 439/son (6102 sayılı TTK'nın 533/son) maddesi ile davalı kooperatif anasözleşmesinin 87/2. bent hükmü uyarınca eklenmesi gereken " Tasfiye Halinde" ibaresinin gerekçeli karar başlığında eklenmemesi, HMK'nın 297/1-b maddesi hükmüne aykırı olmuş ise de, HMK'nın 304. maddesi uyarınca tarafların başvurusu üzerine veya re'sen düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.