MAHKEMESİ : Erzurum 2. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 13/11/2012NUMARASI : 2007/295-2012/694Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R-Davacılar vekili, müvekkilerinden T.. K..'in davalı kooperatifin kurucu başkanı olduğunu, diğer davacı B.. K..'in başkan yardımcılığı görevlerinde bulunduğunu, görevlerini 20.12.2003 tarihine kadar sürdüklerini, 20.09.2004 tarihinde tekrar göreve geldiklerini ve 2006 yılının 7. ayına kadar görevde kaldıklarını, müvekkillerinin huzur haklarından sadece 23.500,00 TL tahsil ettiklerini, diğer huzur hakkı alacaklarını tahsil edemediklerini, huzur hakları dışında kooperatif için yaptıkları masrafları da tahsil edemediklerini, Erzurum 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2007/140-120 D.İş sayılı dosyalarında alacaklarının tespiti için başvurduklarını ancak, bu raporda alacaklarından daha az tespit yapıldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.000,00 TL alacağın, doğduğu tarihten itibaren işleyecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, ıslahla talebini 156.258,00 TL'ye yükseltmiştir.Davalı vekili, davacıların daha önce tespit yaptırdığını, ceplerinden yaptıkları masrafların yargılamayı gerektirdiği gerekçesiyle bu yöndeki taleplerinin reddedildiğini, sadece inşaat maliyeti ile huzur hakkı yönünden tespite karar verildiğini, davacıların kooperatiften hiçbir alacağı bulunmadığını, tam tersine borçları bulunduğunu, davacılar adına kooperatifte toplam 4 adet üyelik hakkı bulunduğunu, bu üyeliklere karşılık ayrıca aidat girişi bulunmadığını, bu üyeliklerin bir kısmının da çok yakın bir zamanda üçüncü kişilere noter sözleşmesi ile devredildiğini, davacıların kooperatifte kaynağı belli olmayan bir nedenle bir çok üyelik hakkına sahip olduklarını, kooperatifin daire satışı, bodrum satışı nedeniyle elde ettiği gelir, bilirkişi raporunda olmadığı için aidat toplamı ile harcamalar arasındaki farkın davacıların haricen yaptığı masraf olarak hesaplandığını, davacıların kooperatif üyesi olduğunu, üyeliklerden dolayı aidat borçları bulunduğunu savunarak, davanın reddi istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıların 09.05.1998 ile 12.10.2003 tarihleri arasında ve 12.09.2004 ile 16.07.2006 tarihleri arasında yönetim kurulu üyeliği yaptıkları, dava dışı Ö. A. huzur hakkını T.. K..'e devrettiği, 19.05.1998 tarihli genel kurul gündeminin 7. maddesinde Bakanlık temsilcisinin aylık ücret ve oturum ücreti dışında hiçbir ödeme yapılamayacağı uyarısına rağmen genel kurulca yönetim kuruluna %15 huzur hakkı verilmesine oybirliğiyle karar verildi.