MAHKEMESİ : Antalya 5. Asliye Ticaret MahkemesiTARİHİ : 07/02/2013NUMARASI : 2012/51-2013/43Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R-Davacılar vekili, müvekkilleri ile davalı yüklenici arasında düzenlenen arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesindeki paylaşım oranının gabin nedeniyle müvekkilleri lehine düzeltilmesine ilişkin kararın kesinleştiğini, müvekkillerine isabet eden bağımsız bölümlerin 09.09.2007 tarihinde yapı kullanım izin belgesi alınarak teslimi gerekirken teslim edilmediğini ileri sürerek, dava tarihine kadar geçen 31 aylık gecikme için 66.133,30 TL'nin faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, gecikmenin müvekkilinin arsa sahibi davacılar tarafından azledilmesinden kaynaklandığını, azil nedeniyle müvekkilinin tadilat projesi hazırlayarak yapı kullanım izin belgesi alamadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; yüklenicinin yaptığı inşaat projesinin imara aykırı olması nedeniyle yapı kullanım izin belgesinin alınmadığı, anılan belgenin alınması için yükleniciye mahkemece yetki verildiği, sözleşme uyarınca 09.09.2007 tarihinde davacılara ait bağımsız bölümlerin teslimi gerekirken teslim edilmediği gerekçesiyle davanın ıslah edilmiş şekliyle kabulü ile 15.000,00 TL'nin dava, 41.337,00 TL'nin ıslah tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.2-Taraflar arasında düzenlenen 09.06.2005 günlü düzenleme şeklindeki arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca davacı arsa sahiplerine iki adet bağımsız bölümün 09.09.2007 tarihine kadar teslimi kararlaştırılmıştır. Ancak işin devamı sırasında 21.04.2006 tarihinde Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2006/187 Esas sayılı dosyası ile davacılar gabin hukuki nedenine dayanarak sözleşmenin iptali davası açmış, sonradan ise sözleşmenin uyarlanması talep edilmiş ve 12.11.2009 tarihinde kesinleşen kararla, arsa sahibi olan davacılara verilmesi gereken bölümlere ek olarak zemin kat 2 no'lu bağımsız bölümün, 1. kat 3 no'lu ve 3. kat 7 no'lu bağımsız bölümlerin 1/3 payı ile 2. kat 5 no'lu bağımsız bölümün 4/30 'ar payının verilmesi hüküm altına alınmıştır. Bunun yanında, yüklenici tarafından sözleşmenin ifası sırasında 10.05.2006 tarihinde tüm arsa sahipleri aleyhine Antalya 5. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2006/254 Esasında açılan davada, sözleşme uyarınca işin geldiği fiziki seviyeye nazaran arsa sahiplerince devri gereken payın tescili talep edilmiş; bu davada ise, talep kısmen kabul edilerek , arsa sahiplerinin pay devrinde temerrüde düştükleri benimsenerek bir kısım payların iptali ile yüklenici adına tesciline dair verilen karar 13.10.2011 tarihinde kesinleşmiştir. Mahkemece verilen uyarlama kararı, değiştirici nitelikte inşai bir hüküm niteliğinde olup, verilen kararın başlangıçtan itibaren hüküm doğurması gerektiğinde tereddüt bulunmamaktadır. Ne var ki, yukarıda kısaca özetlenen davalardan birinde sözleşmenin iptalinin istenilmiş olması, diğer davada ise arsa sahiplerinin pay devrine yanaşmamaları nedeni ile tescil davası açılması karşısında açılan davaların işin gecikmesinde yüklenici açısından haklılık oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan sonuca varılması doğru görülmemiştir.SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.