Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1813 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1444 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Asliye Ticaret Mahkemesi-KARAR-1-Dosyanın gönderildiği zarftan 21.03.2014 tarihli iflas erteleme kararı ve ekli belgelerin çıktığı, ancak asıl dosyanın gönderilmemiş olduğu anlaşıldığından, ... Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2011/571 Esas, 2013/86 Karar sayılı dosyasının tüm ekleriyle birlikte, düzenli dizi listesine bağlanmış aslının gönderilmesi,2-Temyize konu iflas ertelemenin bir yıl uzatılmasına ilişkin 21.03.2014 tarihli ek kararın müdahillerden ... Ve ...'ne tebliğine ilişkin tebliğ belgelerine rastlanmamıştır.Ek kararın, adı geçen müdahillerin ya da var ise müdahale dilekçesi verdiği halde ek karar başlığında isimleri yazılmamış diğer müdahillerin, vekaletnameleri dosyada bulunmak kaydıyla vekillerine, vekaletnameleri bulunmadığı takdirde asıllara tebliğe çıkarılarak, Tebligat Kanunu ve Yönetmelik hükümlerine uygun olarak tebliği ile işlemeye başlayan temyiz süresinin beklenmesi, kararı temyiz etmeleri halinde temyiz dilekçesinin davacı vekiline tebliği ile temyize cevap ve katılma yoluyla temyiz süresinin beklenmesi, katılma yoluyla temyiz edilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi,3-7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 17. maddesi “Belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine, meslek veya sanatını evinde icra edenlerin memur ve müstahdemlerinden biri bulunmadığı takdirde aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır." hükmünü; tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 26. maddesi "Belirli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenlere, o yerde de tebligat yapılabilir. Muhatabın işyerinde bulunmaması halinde tebliğ, aynı yerde sürekli olarak çalışan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Muhatap, meslek veya sanatını konutunda icra ediyorsa, kendisi bulunmadığı takdirde memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Bunlardan hiç birinin bulunmaması durumunda tebliğ, aynı konutta sürekli olarak oturan kişilere veya hizmetçilerden birine yapılır." hükmünü içermektedir. Bu madde hükümlerinde muhatabın bulunmama nedeninin araştırılması ve tebliğ belgesinde gösterilmesi gerektiğine yönelik bir düzenleme getirilmemiş ise de, önce muhatabın aranması, muhatabın tevziat saatinde o yerde bulunmadığının ancak aynı gün tevziat saatinden sonra döneceğinin tespiti halinde daimi memur veya müstahdemlerden birine, işyeri ev ise memur ya da müstahdemlerden birine, bunlar da yok ise aynı konutta oturan kişilere ya da hizmetçilerden birine tebligatın yapılması gerekmektedir. Tebligat Kanunu'nun 20. maddesinde ise, tevziat saatinde o yerde bulunmayıp, aynı gün tevziat saatinden sonra dönmeyeceği belirlenen muhataplar için "13,14,16,17 ve 18. maddelerinde yazılı şahıslar, kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka yere gittiğini belirtirlerse; keyfiyet ve beyanda bulunanın adı ve soyadı tebliğ mazbatasına yazılarak altı beyan yapan tarafından imzalanır ve tebliğ memuru tebliğ evrakını bu kişilere verir. Bu kişiler tebliğ evrakını kabule mecburdurlar. Kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka bir yere gittiğini belirten kimse, beyanını imzadan imtina ederse, tebliğ eden bu beyanı şerh ve imza eder. Bu durumda ve tebliğ evrakının kabulden çekinme halinde tebligat, 21. maddeye göre yapılır. Bu maddeye göre yapılacak tebligatlarda tebliğ, tebliğ evrakının 13,14,16,17 ve 18. maddelerinde yazılı kişilere verildiği tarihte veya ihbarname kapıya yapıştırılırsa bu tarihten itibaren 15 gün sonra yapılmış sayılır.'' hükmüne; Yönetmeliğin 29. maddesinde, 21, 22, 23, 25, 26 ve 27. maddelerde yazılı kişiler, tebliğ yapılacak olanın geçici olarak başka yere gittiğini belirtirlerse, tebliğ memuru, muhatabın hangi sebeple adresten geçici olarak ayrıldığını, beyanda bulunanın adı ve soyadı ile sıfatını tebliğ tutanağına yazar. Tebliğ tutanağını beyanda bulunana imzalattırır ve tebliğ edilecek evrakı beyanda bulunana verir. Bu kişiler tebliğ evrakını kabule mecburdurlar. Bu kişilerin beyanlarını imzadan kaçınmaları veya tebliğ evrakını kabul etmemeleri durumunda, tebliğ memuru bu hususu tutanağa yazar, imzalar ve tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti üyesinden birine ya da kolluk amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve teslim ettiği kişinin adresini içeren ihbarnameyi gösterilen adresin kapısına yapıştırır." hükmüne yer verilmiştir. Gerekçeli kararın müdahiller ..., ..., ... ..., ... ..., D-2 ..., ..., ..., ... ..., ..., ..., ... vekili adına tebliğe çıkartıldığı, tebligatlarda muhatap avukatların tevziat saatinde işyerlerinde bulunup bulunmadığı ve aynı gün döneceğine ilişkin bir tespite yer verilmediği gibi, tebligatın yapıldığı şahsın Tebligat Kanunu'nun 17 ve Yönetmeliğin 26. maddesindeki şahıslardan biri olup olmadığı hususlarında bir açıklamaya da yer verilmediği görülmüştür. Tebligat Kanunu'nun tevziat saatinde o yerde bulunmayıp, aynı gün tevziat saatinden sonra dönmeyeceği belirlenen muhataplar için düzenleme içeren 20. ve Yönetmeliğin 29. maddesinde aranan, anılan belirlemeye ilişkin bir açıklama da tebliğ belgesinde bulunmamaktadır. Bu tebligatlar, Tebligat Kanunu'nun 17 ve 20; tebliğ tarihinde yürürlükte olan Yönetmeliğin 26 ve 29. madde hükümlerine uygun yapılmış değildir. Gerekçeli kararın yukarıda isimleri yazılı müdahillerin dosyada usulüne uygun onaylanmış vekaletnameleri ya da yetki belgeleri bulunmak şartıyla vekillerine, vekaletnameleri yok ise asıllara usulüne uygun şekilde tebliğ edilip, yasal temyiz süresinin beklenmesi ve temyiz halinde temyiz dilekçesinin davacı vekiline Tebligat Kanunu ve yönetmelik hükümlerine uygun olarak tebliği,İçin dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 20.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.