Tebliğname No : 6 - 2013/64013MAHKEMESİ : İzmir 16. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 19/09/2006NUMARASI : 2004/881 (E) ve 2006/435 (K)Suç : Hırsızlık Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Mağdur A.. T..'a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:5237 sayılı TCK'nın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre gece vakti müştekiye ait oda penceresine şahsi çeviklikle tırmanarak açık bırakılan camdan içeriye girip 30 TL para, oto anahtarı ve kredi kartlarını çalan çalan sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522 (pek hafif) maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 116/4. maddeleri uyarınca uygulama yapılıp (konut dokunulmazlığını bozma suçu açısından uzlaşma koşulları da değerlendirilerek) her iki yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasanın belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de, 765 sayılı yasa ile yapılan uygulamanın açıkça lehe olması karşısında, bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık O.. A..'nın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,II-Müştekiler N.. K.., M.. K.. ve İ.. T..'a yönelik hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde :Sanığın müştekiler M.. K.. ve İ.. T..'a yönelik suçlarda eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde belirtilen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırlarına göre, aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddesi ile 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasanın sanık yararına olduğunun anlaşılması ve 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımının hükmün verildiği 19.09.2006 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunduğu ,Müşteki N.. K..'a yönelik suçtan eylemine uyan 765 sayılı TCY'nın 492/1, 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımının ise suç tarihi olan 20.8.2004 gününden inceleme tarihine kadar dolduğunun anlaşılması , Bozmayı gerektirmiş, sanık O.. A..'nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının DÜŞÜRÜLMESİNE, 21.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.