Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9265 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 26953 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1) Sanıklar ... ve ...'ın tüm aşamalarda atılı suçları inkar etmeleri, mağdurun olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisinin bulunmaması ve tanık...'in beyanına göre suçun sanık ... tarafından tek başına işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıkların savunmalarının aksini kanıtlayan diğer sanık ...'ın somut kanıtlarla desteklenmeyen beyanları dışında cezalandırılmalarına yeter, her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda açıklanıp gösterilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle sanıklar ... ...'ın yazılı şekilde cezalandırılmalarına karar verilmesi,2) Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden tek başına suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hakkında 5237 sayılı TCK'nin 119/1-c maddesinin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,3) 5237 sayılı TCK'nin 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı ve 5237 sayılı TCK'nin 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nin 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanık ...'ın, gece 00:30 sıralarında müştekiye ait işyerine muhkem olduğu belirlenen kilidini kırarak girmek suretiyle 4000 TL para, sigara ve cep telefonu alması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanunun 116/4. maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma ve 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK'nin ilgili maddeleri uyarınca uygulanan yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Kanunun belirlenmesi gerektiği halde, ikiden ziyade kişi ile hırsızlık yapıldığının mahkemece kabülüyle 765 sayılı TCK'nin 493/1-son maddesine göre lehe değerlendirme yapıldığı, ancak sanık ...'ın suçu tek başına işlediğinin anlaşılarak buna göre uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,4)Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 tarih, 2008/1-157 Esas, 2008/74 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK'nin lehe kabulü ile yapılan yargılamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeyerek sanık ... hakkında uygulanması,5) Anayasa Mahkemesi'nin karar tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararının, yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.