Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 227 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 21633 - Esas Yıl 2015





Tebliğname No : 2 - 2015/329903MAHKEMESİ : İstanbul 8. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 25/06/2015NUMARASI : 2015/79 (E) ve 2015/216 (K)Suç : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermeYerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:1-Müştekinin iş yerine girilerek ziynet eşyası ve paranın çalındığı olayda soruşturma aşamasındaki 19.02.2015 tarihli CD inceleme tutanağında, sanığın eşgali verilerek, kimliği tespit edilemeyen bir başka sahısla birlikte, iş yeri merdivenlerine doğru ilerleyip çatıya çıktıklarının, bir süre sonra da göğsünde malzemeler ile çıkarak aracın bulunduğu istikamete doğru ilerlediklerinin ve söz konusu araca bir şeyler koyarak araca bindiklerinin belirtilip, sonrasında ise aracın geçiş güzergahlarındaki kamera kayıtlarına göre izlediği yol ile park ettiği ana kadar olan sürecin anlatıldığı, sanığın ise aşamalarda suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, olay yerinden elde edilen vücut izleri rapor sonucu beklenilerek ve gerek görüldüğünde kamera görüntülerindeki eşgali belirtilen şahsın, sanık olup olmadığının belirlenmesi amacıyla bilirkişi incelemesi yaptırılarak, tüm bu işlemler neticesinde elde edilecek delillerin de dosya kapsamındaki diğer delillerle bir bütün halinde değerlendirildikten sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile hüküm tesis edilmesi,Kabule göre de;2-Suçun gece vakti işlenmiş olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında 5237 sayılı TCK 'nın 143/1 ve TCK'nın 116/4. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 3-Sanık hakkında hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uygulanırken tekerrür uygulamasına esas gösterilen ilamda birden fazla hükümlülük kararı bulunması karşısında, tekerrüre esas olarak konut dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyete ilişkin 10 ay hapis cezası olan en ağır hükmün esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,4-Anayasa Mahkemesi'nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014-140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş sanık F.. A.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.