Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11383 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 5971 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanığın savunmasının alındığı 12/07/2014 tarihli talimat oturumunda, 5271 sayılı CMK'nın 106/2. maddesinde düzenlenen adres değişikliklerini bildirme yükümlülüğü kendisine hatırlatılmadığı ve yokluğunda verilen kararın, bu oturumda bildirdiği adresinde, babasına tebliğ edildiği, sanığın 12/01/2016 tarihli temyiz istemli eski hale getirme dilekçesinde babası ile arasında bir olaydan dolayı husumet olduğunu belirttiği ve bununla ilgili hakkında dava açıldığına dair iddianame örneği sunduğu, tebliğ yapılan adreste oturmadığını ve hükümden de haberi olmadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın 12/01/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddine dair 15/01/2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;1-24/09/2012 tarihinde müştekinin işyerinden kilit kırarak yapılan hırsızlık eylemi ile ilgili olaya karışan diğer sanıklarla ilgili mahkumiyet kararı verilen ve Yargıtay 13. Ceza Dairesinin onama kararı ile kesinleşen ... Asliye Ceza Mahkemesi 2012/1282 Esas sayılı dosyanın aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınıp deliller birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme sonucu karar verilmesi,2-Kabule göre ise; a)Olay mahalline ilişkin kamera kayıtlarına göre, suçun gece vakti işlendiğinin anlaşılmasına karşın, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 116/4. maddesinin uygulanmaması, b)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 142/1-b. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı halde, ek savunma hakkı tanınmadan aynı Kanun'un 143. maddesi ile artırım yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 29/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.