Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9526 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 34963 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, ücret alacağı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı şahitleri anlatımları esas alınarak, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesaplanmış ise de, davacı şahitlerinin davalıya ait iş yerindeki çalışma süresi ve dolayısıyla davacının çalışma şartlarını bilmelerinin mümkün olduğu süre değerlendirilmeden sonuca gidilmesi hatalı olmuştur. Anılan sebeple, davacı şahitlerinin hizmet döküm cetvelleri celp edilerek incelenmeli ve davacının çalışma şartlarını bilmeleri mümkün olduğu süre tespit edilerek, neticeye göre söz konusu alacaklar yeniden değerlendirmeye tabi tutulmalıdır.3-Dosyaya sunulan değişik tarihlere ilişkin imzasız hesap çizelgesi başlıklı belgelerde, davacıya yapıldığı iddia edilen ödemeler yazılıdır. Davacı asil duruşmada alınan beyanında, bahsi geçen belgelerdeki yazının kendisine ait olduğunu kabul etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, belgelerde belirtili aylık ücret ödemesine ilişkin meblağların nazara alınmasına rağmen, 21.07.2011 tarihli çizelgede yazılı olan, 500,00 TL tutarındaki izin ücreti ödemesinin, hesaplanan yıllık izin ücreti alacağından mahsup edilmemesi hatalı olmuştur.Diğer taraftan, işverence sunulmuş, "29.06.2012" başlıklı, ajanda kağıdında yer alan imzasız kayıtta "... izin parası 540,00" şeklinde bilgi bulunmaktadır. Davacı asilin duruşmada alınan beyanının söz konusu belge için de geçerli olup olmadığı net değildir. Bu halde, söz konusu belge davacı asile gösterilerek beyanı sorulmalı ve neticeye göre belirtili 540,00 TL izin ücreti ödemesinin yapılıp yapılmadığı değerlendirilmelidir. Bu yönde bir değerlendirme yapılmadan, belgede belirtili meblağın nazara alınmaması hatalıdır. Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.