Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9393 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 2321 - Esas Yıl 2015





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini istemişlerdir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanınn kısmen kabulüne karar vermiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Taraflar arasında fazla mesai alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanlarına itibarla tüm dönem için davacının haftada onsekiz saat fazla mesai yaptığının kabulüyle talep konusu alacak hesaplanmış ise de, davacı tanıkları tüm dönem davacıyla birlikte çalışmamıştır. Buna göre, ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak haftada onsekiz saat üzerinden fazla mesai alacağının hesaplanması gerekir. Bunun dışında kalan dönem bakımından, yazılı belge bulunmadığından ve davacı tanıklarının da çalışma süresi haricindeki dönem için iş yerinde çalışma düzenini bilmesi mümkün olmadığından söz konusu dönem için fazla mesai ücret alacağının ispatlanamadığının kabulü gerekir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.