MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı; davalı şirket bünyesinde 01/04/2008- 19/04/2010 tarihleri arasında kalite kontrol personeli olarak çalıştığını, mesaisinin bitmesine 5 dakika kala feshin kendisine bildirildiğini, o güne kadarki çalışmalarının karşılığının ödenebilmesi için içeriğini bilmediği bir takım belgeleri imzaladığını, emekliliğine 6 ay kala bu haksız ve kanunsuz uygulamaya maruz kaldığını iddia etmiştir. Davalı vekili; fesih tarihinin 19/04/2010 olduğunu, davanın bir aylık hak düşüm süresi geçirildikten sonra açıldığı, iş sözleşmesinin işyeri gerekleri ile fesih edildiği, ülkede yaşanan ekonomik krizin işyeri dışından kaynaklanan bir sebep olarak iş sözleşmesinin feshi için geçerli sebep oluşturduğu, krizden müvekkil şirketin de etkilendiği, bu nedenle bazı tedbirlerin alınmasının gerekliği, bu hususun fesih bildiriminde de belirtildiği, fesih ile işgücü fazlalığının ortadan kaldırılmasının hedeflendiği, var olan ekonomik konjonktür karşısında feshin son çare olma ilkesinin uygulanmasının imkansız hale geldiği hususlarını iddia etmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkeme kararı davalı vekilince temyiz edilmiştir. Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır. İşletmenin, iş yerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini olanaksız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, iş yerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi iş yeri içi sebeplerdir. İşletmenin, iş yerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma olanaklarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir. 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli nedene dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Somut olayda, davacının davalıya ait işyerinde kalite kontrol personeli olarak çalıştığı, iş akdinin 19.04.2010 tarihinde organizasyonel değişiklik nedeniyle 4857 sayılı Kanun'un 17. maddesi gereğince geçerli nedenle feshedildiği ileri sürülmektedir. Davalı tarafça şirketin mali durumuna ilişkin düzenlenmiş bilanço, gelir tablosu, şirket defter ve kayıtları ile bilirkişi incelemesi delil olarak bildirilmiştir. Mahkemece, davaya konu uyuşmazlık açısından davalı tarafın feshe gerekçe yaptığı organizasyonel değişiklik iddiasını destekleyecek veri sunamaması gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır. Mahkemece hükme esas alınan rapor yeterli niteliklere sahip ve denetime açık bir rapor değildir. Feshin geçerli nedene dayanıp dayanmadığının belirlenmesi açısından gerekirse iş yerinde keşif yapılarak, şirket mali ve ticari kayıtları, personel giriş ve çıkış kayıtları, sermayesi ve öz varlıkları, borçları-alacakları, satış ve üretim değerleri, kısaca mali bilançosu ve defterleri incelenmeli, iş görme ediminde ifayı engelleyen, bir başka anlatımla istihdamı engelleyen ekonomik nedenler araştırılmalı, işletmesel karar ile istihdam fazlalığının meydana gelip gelmediği, işverenin bu kararı tutarlı şekilde uygulayıp uygulamadığı, işverenin fesihte keyfi davranıp davranmadığı ve işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz olup olmadığı somut olarak açıklığa kavuşturulmalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi isabetsizdir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.