Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9167 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 28728 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi DAVA: Davacı, taban ücreti farkı, fazla çalışma ücreti, tatil alacağı, gece çalışma, promosyon ücreti, yıllık izin ile sosyal yardım alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, davalı ... Başkanlığına ait işyerinde çalıştığını, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacının hak kazandığı tüm hak ve alacaklarının ödendiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı, kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı , hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışma yaptığını, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen alacakların ödendiği varsayılır.Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti , hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.Fazla çalışma yapıldığı, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatillerde çalışıldığı yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.Somut olayda, davacının 2008-2009 tarihleri arasında yıllık ikiyüzyetmiş saat fazla çalışma yaptığı, hafta tatillerinde ve tahakkuk bulunmayan günler hariç ulusal bayram genel tatillerde çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacının bu tarihler arasında fazla çalışma yaptığı tereddüde yer vermeyecek şekilde ıspatlanamamıştır. Davacı tanıklarının beyanları bu konuda yetersizdir. Kaldı ki davacı tanıkları birlikte aynı işi yapan kişilerde değillerdir. Davacıya çalışma yapılan günler için ücretleride ödenmiştir. Buna göre, işyerinin kamu işyeri olduğu da dikkate alınarak, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının reddi yerine kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.