Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, yıhaklı bir sebep olmadan iş sözleşmesinin feshedildiğini beyan ederek davalıdan kıdem tazminatı ile bir takım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz:Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerinin iş sözleşmesini feshine konu olup olmaycağı noktasında toplanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı sebebe dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Kanunda, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. Kanunda, sözleşmenin feshi anı yıllık ücretli izin hakkının ücrete dönüşmesi, bir başka anlatımla izin ücretine hak kazanma zamanı olarak kabul edilmiştir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur, ancak faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir. Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu sebeple, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır.Somut olayda davacı davalı işyerinde çalıştığı, davalıdan kullanmadığı yıllık izinlerine ait ücretlerini talep ettiği ancak davalının ödeme yapmadığını, akabinde de iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia ettiği görülmüştür. Davalı ise davacının yeni bir iş bulduğu, belirli süreli iş sözleşmesinin bitmesine rağmen yapılan iş alım sözleşmesine rağmen davacının iş sözleşmesini yenilemek için işyerine gelmeyerek feshettiğini savunmaktadır. Mahkemece, davanın kabulüne karar verildği görülmüş ise de karar dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Davacı her ne kadar davalının yıllık izin ücretlerinin talebi üzerine işveren tarafından çıkarıldığını beyan etmiş ise de, dosya içeriği, davacının 17.6.2013 tarihli yıllık izin ücreti talep dilekçesi ile davalı tanıklarının beyanları ve davaacı tanıklarının fesihten önce işyerinden ayrılmış bulunmaları birlikte değerlendirirldiğinde, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığı sabittir. Buna göre; yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için, iş sözleşmesinin feshi şart olduğundan, davacı fesihten önceki bir zaman için, bu talepleri sebebiyle iş sözleşmesini feshedemeyeceğinden kıdem tazminatının reddi gerekmektedir. Mahkemce hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozma sebebidir. Sonuç:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 22.3.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.