Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8497 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 33682 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 30.03.2011-16.05.2012 tarihleri arası çalıştığını, 30.03.2013 tarihinden itibaren ücretlerinin ödenmediğini, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafında haklı neden olmaksızın feshedildiğini beyanla hak kazandığı ve ödenmeyen işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davacının 30.03.2011 tarihinde sigorta girişinin yapıldığını, işyerinde iş olduğu zaman fiilen çalışmaya geldiğini, diğer zamanlarda ise kendi bulduğu işlerde çalıştığını, davacının çalıştığı dönemlere ait ücretlerin kendisine ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalar dikkate alınarak davacının kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ve ücret alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir Karar davalı tarafça süresinde temyiz edilmiştir.Taraflar arasında iş sözleşmesinin süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Yerel mahkemece yapıla yargılama sonucunda davacının davalı işyerinde 30.03.2011-16.05.2012 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiş ise de mahkemenin bu kabulü yeterli inceleme ve araştırmaya dayanmamaktadır.Davalı işveren davacının işyerinde sürekli bir çalışmasının bulunmadığını zaman zaman gelip kaynakçılık işi yaptığını savunmuştur. Davacı işçinin ise işyerinde kısmi süreli bir çalışması iddiası olmadığı halde kayıtlarında davacının mahkemece kabul edilen aynı çalışma döneminde davalı işverenin yanı sıra dava dışı işyerlerinde de çalıştığına ilişkin çalışma bildirimleri göz önüne alındığında bu durum araştırılıp söz konusu dönemde davacının fiilen nerede çalıştığı saptanmadan sonuca gidilmesi hatalı olup bu husus bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.