Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8300 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 33309 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi AVUKAT ... ADINA VEKİLİ AVUKAT ...DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, görev ve ehliyeti olmadığı halde belediyenin mobil röntgen ünitesinde film çekerek radyosyona maruz kaldığını ileri sürerek kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ve ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı, davacı radyasyona maruz kalan bir işi olmadığını, şoförlük görevi yaptığını iddilarının yersiz olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davanın kısmen kabulüne karar verilmiştirTemyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının radyasyona maruz kalmasına bağlı gereçekleşen çalışması sebebiyle fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışına alacağının ödendiği varsayılır../..- 2 -Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.Somut olayda davacının çalışma süresi günlük 08.00-17.30 saatleri arası, yarım saat ara dinlenme kabulüne ve haftada beş gün çalışma esasına göre yapılan değerlendirmede davacının 4857 sayılı İş Kanunu hükümleri uyarınca fazla çalışması olmadığı tespit edilmiş, davacı da bu tespite bir itirazda bulunmamıştır Ancak 3153 sayılı ... Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun'un 4. maddesine göre, fizyoterapi ve bunlara benzer müesseselerin haiz olması icabeden vasıf ve şartları düzenleyen Nizamnameye göre hafatlık çalışmanın 27,5 saati olduğunun anlaşılması karşısında bu süreleri geçen çalışmanın fazla çalışma kabul edilerek fazla çalışına ücreti hüküm altına alınmıştır. Davalı belediyenin hizmet alım yolu ile yürüttüğü mobil radyoloji ünitesideki faaliyette çalışan davacının, her yıl yenilenen iş sözleşmelerinde görevinin şoför olduğu, radyasyona maruz kalan bir iş yaptığı şüpheden uzak ispatlanamadığı dosya kapsamı ile sabit olduğundan fazla çalışma ücret isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi bozma sebebidir.Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.