Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 732 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 10676 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, genel tatil, fazla mesai, izin ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Dava davacının ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, genel tatil ile izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsili istemine ilişkindir.Davalılar vekili cevabında 31.08.2008 tarihinde davalı ...'in işyerini oğlu olan diğer davalıya devrettiğinden sorumlu olayacağını ve iş sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle davacıya kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini, diğer alacakların koşullarının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini sanunmuşturMahkemece davacıya yapılan ödemler dikkate alınarak ihbar tazminatının reddine diğer alacak istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiştir.2- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.Dosya i??eriğinden, 10.01.1982 doğumlu olan davacının hizmet cetveline göre 02.02.2006-31.08.2008 tarihleri arasında davalı ... işyerinde, 16.02.2000-28.02.2010 tarihleri arasında da işyerini devralan davalı ...in işyerinde geçen çalışmalarının kuruma bildirildiği, davacı iddiasını doğrulayan tanık anlatımlarına ve mahkemenin kabulüne göre davacının 01.01.1993-01.03.2010 tarihleri arasında davalıların işlettiği güneş enerji sistmeleri üzerine faaliyet gösteren işyerinde ilkokuldan mezun olduktan hemen sonra askerlik süresi dışında sürekli çalışıtğı anlaşılmaktadır. Davacının ilk işe girdiğinin kabul edildiği tarihte yürürlükte olan 1475 sayılı İş Kanunu'nun 67. maddesinde, çocuklarının çalıştırılma yasağı konusundaki düzenlemede, çocukların gelişimlerine sağlıklarına eğitim ve öğrenimlerine zarar verilmeyecek şekilde onüç yaşını doldurmuş çocukların hafif işlerde çalıştırılmalarının mümkün olduğu belirtilmiştir. Bu durumda davacının anılan Kanun'a göre işçi olarak çalışmaya başlayabileceği yaşın onüç olduğu dikkate alınarak işçilik alacakları isteklerinin davacının onüç yaşını doldurduğu tarihten itibaren çalıştığı süreler yönünden hesaplanması gerekirken daha öncesinde geçen çalışmalarında alacak isteklerine dahil edilerek kabul edilmesi hatalı olup bozma nedenidir.SONUÇ: Temyiz olunan mahkeme kararının yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.