MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, kesilen ücret alacağı, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davacının...taşıma işini üstlenen ... 2008 Nisan ayından bu yana şoför, kahya ve baş şoför olarak çalıştığını, aylık ücretinin net 850,00 TL olduğunu, yıllık 300,00 TL giyim yardımından yararlandığını, yasal haklarının ödenmemesi sebebiyle dava tarihi itibariyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini, davacının fazla çalışma yapmaya zorlandığını, haftada en az onbeş saat fazla çalışma yaptığını, dini ve milli bayramlarda genel tatil günlerinde çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini, kahya-baş şoför olarak çalıştığı dönemde en az onyedi pazar çalışarak hafta tatili kullanmadığını, ramazan ve kurban bayramlarında ikişer gün çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini, davacının izin alacağı olduğunu belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, davacının, 01.04.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, iş sözleşmesini haksız olarak feshettiği, aylık ücretinin net 640,00 TL olduğunu, bunun üzerindeki ödemelerin fazla çalışma ve diğer ödemeler olduğunu, giyecek yardımından yararlanmadığını, davacıya yazlık ve kışlık olmak üzere davalı şirketin kurumsal formalarının verildiğini, bunların temel iş kıyafeti olduğunu, davacının yüklendiği sorumlulukları yerine getirmediğini, davacının 09.03.2012 tarihinden başlamak üzere izin almadan iş yerine gelmediğini, savunma vermesi ve mazeretini bildirmesi için ihtarname gönderildiğini, ihtarın 29.03.2012 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen savunma vermediğini, bu sebeple iş sözleşmesinin 02.04.2012 tarihinde feshedildiğini, davacının çalışma saatlerinin iddia edildiği gibi olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. ./.. -2-2-Davacı yıllık toplam 300,00 TL giyim yardımı yapıldığını iddia etmiş, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda talep kabul edilerek giydirilmiş ücret hesaplamasında dikkate alındığı anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından davacıya giyim yardımı yapıldığı anlaşılamamaktadır. Tanık beyanlarından davacıya iş kıyafeti verildiği anlaşılmaktadır. İşçiye verilen koruyucu malzeme kapsamındaki kıyafetler giyim yardımı olarak kabul edilemez ve parasal karşılığı talep edilemez. Ayrıca koruyucu malzeme giydirilmiş ücrete de dahil edilemez. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. 3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının şoför olarak görev yaptığı dönemde 05:30-14:30 ile 15:00-24:00 vardiyalarındaki çalışmasında otuz dakika ara dinlenme kullandığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının sözkonusu vardiyalarda dokuz saatlik çalışmasına göre bir saat ara dinlenme düşülmesi gerekli iken otuz dakika düşülmesi hatalıdır. Bu sebeple davacının bu vardiyalardaki çalışmasında bir saat ara dinlenmenin düşümü ile fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.