MAHKEMESİ: Kartal 1. İş MahkemesiTARİHİ: 30/04/2010NUMARASI: 2010/141-2010/358Davacı işçi, iş sözleşmesinin işverence geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek; feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.Davalı Belediye, Norm Kadro İlke ve Standartlarına Dair Yönetmelik hükümlerine göre C-10 grubunda belirlenmiş işçi kadro sayısının 134 olduğunu, buna göre kadro fazlası 86 işçinin ortaya çıktığını, 5747 sayılı Kanun gereğince O. ve A. Belediyelerinin personelleri ve borçları ile birlikte devralınması sonucu ağır bir borç yükü altına girildiğini ve istihdam fazlası personelle çalışmak zorunda kalındığını, çalışan sayısının norm kadroya çekilmesi amacıyla çalıştırılmasında kamu yararı görülmeyen, emekliliğe hak kazanmış işçilerin işten çıkartılması yoluna gidiliğini, davacının iş sözleşmesinin de bu sebeple feshedildiğini, feshin geçerli nedene dayandığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece davalı belediyede 31/05/2009 tarihi itibariyle norm kadro sayısının 134 olarak belirlendiği halde devam eden aylarda bu sayının çok üzerinde kadrolu işçi çalıştırıldığı, ancak emekliliğe hak kazananların işten çıkarılması gibi bir uygulamanın mevcut olmadığı, bu işçilerin taşeron şirketlerinde çalıştırılmaya devam edilmesi uygulaması yapıldığı, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan nedenlerle objektif kriter uygulanarak iş sözleşmesinin feshedildiğinin davalı işveren tarafından ispat edilemediği, feshin son çare olarak düşünülmediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı Belediye tarafından temyiz edilmiştir.Öncelikle belirtmek gerekir ki, 5393 sayılı Kanun’un 67. maddesi gereğince davalı belediyenin maddede belirtilen işlerini alt işverene gördürmesi mümkün olup, somut olayda asıl işveren-alt işveren ilişkisinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2/6.maddesine uygun olmadığı veya muvazaaya dayadığı iddia ve ispat edilmediğine göre alt işverenlik uygulamasının işçi çıkarılması ile çelişki arz ettiği şeklindeki değerlendirme doğru olmamıştır.Öte yandan, fesih bildiriminde 5747 sayılı Kanun ile O. ve A. Belediyelerinin borç ve personelleri ile birlikte devrolunduğu, belediyenin ağır bir borç yükü altına girdiği ve istihdam fazlası personel oluştuğu, çalışan sayısının norm kadroya çekilmesi amacıyla emekliliğe hak kazananların işten çıkarılması yönünde alınan karar çerçevesinde davacının iş sözleşmesinin feshedildiği belirtilmiştir. Adı geçen belediyelerin devrolunmasından sonra davalı belediye için yeni bir norm kadro belirlenip belirlenmediği dosya içeriğinden anlaşılamamaktadır. Öncelikle bu husus araştırılmalıdır. Yeni bir norm kadro belirlenmiş ise fesih tarihi itibariyle davalı belediyede çalışan işçi sayısına göre norm kadro fazlalığı bulunup bulunmadığı açıklığa kavuşturulmalı; norm kadro fazlalığı personelin işten çıkarılmasında uygulandığı belirtilen “emekliliğe hak kazanma” ölçütünün objektif ve genel olarak uygulanıp uygulanmadığı ve fesihten sonra yeni işçi alınıp alınmadığı gibi hususlar tespit edildikten sonra ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Devirden sonra belirlenen norm kadro fazlası olan işçilerden emekliliğe hak kazananların objektif ve genel bir uygulama ile iş sözleşmelerinin feshedildiği, fesihten sona yeni işçi alınmadığı ve davacının iş sözleşmesinin feshinin de bu çerçevede olduğu sonucuna varıldığı takdirde feshin geçerli bir nedene dayandığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmeli, aksi halde şimdiki gibi davanın kabulüne karar verilmelidir. Eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.