MAHKEMESİ :İş MahkemesiDAVA : Davacı, şua izin alacağı ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, müvekkilinin 1998-Nisan 2012 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, fazla çalışma yaptığını, Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamnamenin 21. maddesinde “röntgen muayenehanelerinde pazardan ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılmalıdır” hükmünün olduğunu, sağlık izinlerinin kullandırılmadığını ve ücretinin de ödenmediğini belirterek fazla mesai ve şua izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili, kurumun hiçbir hak ve alacaktan sorumlu olmadığını, fazla mesainin olmadığını ve sağlık izninin ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2.Taraflar arasında fazla mesai ücretinin hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Dayanağı 3153 sayılı Radyoloji, Radiyom ve Elektrikle Tedavi ve Diğer Fizyoterapi Müesseseleri Hakkında Kanun olan Radyoloji, Radyom ve Elektirikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizammenin 21. maddesi “Röntgen ve radyom ile daimi olarak günde beş saatten fazla çalışılamaz. Röntgen muayenehanelerinde pazardan maada ayrıca bir gün daha öğleden sonra tatil yapılmalıdır” hükmünü içermektedir.3153 sayılı Kanun'a 5947 sayılı Kanun'la 30.01.2010 tarihinde yapılan değişiklikle getirilen ek 1. madde “İyonlaştırıcı radyasyonla teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personelin haftalık çalışma süresi 35 saattir” hükmünü içermektedir.Davacı işçi, davalı işyerinde radyoloji teknikeri olarak çalışmaktadır. Karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacının fazla çalışmasının yukarıda belirtilen Kanun değişikliği değerlendirilmeksizin tüm hizmet süresince haftada yirmiyedibuçuk saati aşan kısmı için hesaplandığı anlaşılmıştır. Oysa ki davacının yaptığı işe göre, 30.01.2010 tarihine kadar, haftalık çalışma süresi yirmi yedi buçuk saat, sonrası içinse otuz beş saat kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.3-Davalı tarafından ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı def'inde bulunulması üzerine mahkemece hükme esas alınan ek raporda fazla mesai alacağı yönünden zamanaşımı definin değerlendirildiği ancak davacının 17.05.2013 tarihli dilekçesi ile ıslah ettiği şua izni alacağı yönünden böyle bir değerlendirme yapılmadığı anlaşılmıştır. Ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalar denetime uygun değildir. Hal böyle olunca bilirkişi tarafından denetime elverişli şekilde hesaplama yapılması ve davacının talep ettiği şua izni alacağı yönünden ıslaha karşı zamanaşımı def'inin değerlendirilmesi gerekli iken denetime elverişsiz bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 21.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.