Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : İş MahkemesiDAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu'nun 24. maddesi gereğince haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını, bu sebeple işçi tarafından gerçekleştirilen feshin haklı sebebe dayanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma iddiasını ispatlayan ve hafta tatil ile ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacakları bulunan davacının, iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.İşçinin hem hafta tatili hem de fazla çalışma ücret alacağı talep ettiği hallerde fazla çalışma ücret alacağı altı günlük çalışma süresi üzerinden hesaplanmalı, hafta tatillerinde yedibuçuk saati aşan çalışması var ise bu süre haftalık fazla çalışma süresine dahil edilmelidir.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının günde sekiz saat olarak gerçekleşen üç vardiya sisteminde yarım saat ara dinlenme ile ayrıca ortalama haftanın dört gününde 3'er saat çalıştığı bu şekilde haftanın altı gününde 55 saat çalışma ile haftalık on saat fazla çalışma süresi üzerinden hesaplama yapılmıştır. Emsal nitelikteki Malatya İş Mahkemesinin 2011/626 esas, 2013/210 karar sayılı dosyası ve davalı şahit anlatımları ile işyerinde sekiz saatlik günlük vardiya çalışması dışında ortalama olarak haftada bir gün bir saat, haftada bir ise üç saat fazla çalışma yapıldığı sabittir. Davacının haftada dört saati aşar nitelikte belirleme ile on saat fazla mesai yaptığı kabul edilmesi de isabetsizdir.3-Davacı işçinin hafta tatillerinde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.Hafta tatilinmde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır.İmzalı ücret bordrolarından, tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, hafta tatilinde çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir.Somut uyuşmazlıkta; davalı işveren tarafından dosya içerisine sunulan ücret bordrolarında, bazı hafta tatilleri çalışma karşılığı ücret tahakkuklarının bulunduğu görülmektedir. İmzalı bordrolarda tahakkuk bulunan dönemlerde gösterilen miktarlara ilişkin ödeme yapılıp yapılmadığı belirlenmeli, ödeme yapılmış ise ilgili dönemler dışlanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.Sonuç :Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.