Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5691 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 35307 - Esas Yıl 2015





Y A R G I T A Y İ L A M IMAHKEMESİ : 12. İş MahkemesiDAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili, davacının sendika üyesi olduğunu, sendika ile davalı işveren arasında bağıtlanan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre çalışma süresi 1-5 yıla kadar olanlara 20, 5-15 yıl arasında olanlara 24 ve 15 yıldan fazla olanlara 28 iş günü yıllık ücretli izin kullandırılması gerekirken hak kazandığı yıllık izinlerin kullandırılmadığnı, iş sözleşmesi sona ermesine rağmen işverence hak kazandığı yıllık izin ücret alçaklarının ödenmediğini ileri sürerek yıllık ücretli izin ücretinin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı vekili; davacının iş sözleşmesini anlaşmalı olarak ikale yoluyla sona erdirdiğini, tüm yıllık izinlerinin kullandırıldığını ve kullanmadığı izin ücretinin de ikale sözleşmesi ile davacıya ödendiğini, belirterek, davanın reddini talep etmiştir.Mahkemece, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacının yıllık izin ücreti alacağı hesaplamasının doğru olup olmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı sebebe dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kamtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.Somut olayda, davacı 02.11.1992 tarihinde sendika üyesi olmuştur. Yıllık izin ücreti alacağı ise, davacının 1986 yılından beri sendika üyesi olduğu kabul edilerek yapılmıştır. Hal böyle olunca davacının sendika üyelik tarihinden sonrası için toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre, öncesi için 4857 sayılı Kanun'a göre hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.