Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 56 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 32902 - Esas Yıl 2016





MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, maaş nakil ilmühaberinin hatalı düzenlendiğini belirterek bildirim tarihi itibariyle davalı kurumdan alması gerektiği halde alamadığı ücret ve ücrete eklenmesi gereken farkların ve ayrıca 112 günlük ikramiye tutarının sabit bir değer olarak eklenecek şekilde maaş nakil ilmühaberinin yeniden düzenlenmesi, düzenlenen yeni maaş nakil ilmühaberinin düzenlenmiş haliyle... Başkanlığı'na bildirilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı İsteminin Özeti:Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin, davalı kuruluşta iş mevzuatına bağlı sözleşmeli statüde çalışırken kurumun özelleştirilmesi sonucu... Başkanlığı'na bildirimi yapılarak başka bir kurumda göreve başladığını, davalı kuruluş tarafından düzenlenen maaş nakil ilmühaberlerinin hatalı düzenlendiğini belirterek iptali ile gerekli düzeltmelerin yapılarak... Başkanlığı'na bildirilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili cevap dilekçesinde; yapılan düzenlemenin mevzuata uygun bulunduğunu, husumet sebebiyle davanın reddinin gerektiğini, davacının davasını süresinde açmadığını zamanaşımına uğradığını, bu konuda verilmiş mahkeme kararları bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece davanın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 114/...-b. maddesi uyarınca "yargı yolunun caiz olmaması" sebebiyle aynı Kanunu'nun 115/2. maddesi uyarınca usulden reddine karar verilmiş ve hüküm kurulmuştur.Temyiz:Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:Uyuşmazlık taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.Görev hususu kamu düzenine ilişkin olup, mahkemelerin görevi kanunla belirlenmiştir.Uyuşmazlık Mahkemesinin, 01.04.2014 tarihli 2014/327 esas, 2014/367 karar sayılı kararı, 03.03.2014 tarihli ve 2014/191 esas, 2014/236 sayılı kararı ile ve devamı emsal kararlarında özel hukuk hükümlerine göre çözülecek bir dava bulunduğundan adli yargı yerinin görevli olduğu kararı verilmiştir.2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun'un 29. maddesinde, bölümlerin ve genel kurulun kararlarının kesin olduğu, 30. maddesinde ise görev konusundaki ilke kararlarının, uyuşmazlık mahkemesini ve bütün yargı mercilerini bağlayacağı belirtilmiştir. Uyuşmazlık mahkemesinin gerek görev gerek hüküm uyuşmazlığı konusunda verdiği kararların kesin olduğu, ilgili yerleri ve kişileri bağladığı, geciktirilmeksizin uygulanması gerektiği görülmektedir. Buna göre kararlara karşı kanun yollarına başvurulamayacak ve düzeltme istenemeyecektir. Uyuşmazlık mahkemesinin görevli saydığı mahkeme göreve ilişkin kurallar da değişiklik olması durumu hariç yeniden görevsizlik kararı veremeyecektir.Uyuşmazlık Mahkemesinin kararlarına dayanılarak Dairemizce yapılan değerlendirmede, her ne kadar Uyuşmazlık Mahkemesince verilen kararlar ilke kararı niteliğinde değilse de; mahkemenin çok sayıda dosyada aynı yönde karar verdiği dikkate alınarak adli yargının görevli olduğu sonucuna varılmıştır.Buna göre, dava dosyası ve Uyuşmazlık Mahkemesinin bir çok kararı birlikte irdelendiğinde; uyuşmazlığın çözümünde iş mahkemelerinin görevli olduğu anlaşılmakla işin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, yargı yolunun caiz olmaması sebebiyle usulden reddine kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 16.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.